De slag op de Horeb

Uit 'De Teksten'

De dorst zonk onder de verwaaide zanden
de beddingen in waar het stof verlandde
tot een grijnzend stierkalf met tanden

en richtte de vrijheid zich dor ten gronde
waar de patriarch het volk verstomde
met staf en rots tot geslagen wonden

om voor hen in de lafenis de slavernij te vinden
en hen aan de onverdraagzaamheid te binden
in het lot zich onder de verkorenen te bevinden.

Guido van Geel