De jongen die niets vreesde
ik ken een jongen die niets vreest.
die nog nooit bang is geweest.
tot die dag dat hij haar zag.
en hij viel voor haar prachtige lach.
hij veranderde in steen.
en keek wild om zich heen.
wat moest hij doen wat moest hij zeggen?
moest hij zijn hele ziel bloot leggen?
hij dacht diep en lang na.
maar toen ze voor hem stond zei hij ja.
nu zijn ze bij elkaar.
en zijn ze voor altijd een paar.
maar nu is hij doodsbang en onzeker.
en wordt hij met de dag bleker en bleker.
hij is bang dat hij haar verliest.
en dat maakt hem nu zo in en in triest.
dat maakt hem nu de jongen die alles vreest.
maar het verliezen van haar vreest hij het meest.
Reacties op ‘De jongen die niets vreesde’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!