vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
DE VUURPIJL
DE VUURPIJL
In het donker van de avond
Stijg ik naar de hemelboog
Stijg ik op een zuil van vuur
Sneller, sneller, naar omhoog
Onder mij verdwijnt de aarde
En ik zie de stille maan
Boven in de hemel blinken:
Daarheen, daarheen wil ik gaan!
Dan, ineens, is er het einde:
In een oogverblindend licht
Sterf ik in duizend sterren
Als een stralend vergezicht
Ingezonden door
Geplaatst op
27-06-2017
Over dit gedicht
raadsel
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VuurpijlReacties op ‘DE VUURPIJL’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!