vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Snaarvibraties
ik heb mezelf verloren
in de snaarvibraties
van de viool
ging mee op ontdekking
in eerst kleine loopjes
pas later met twee
we dolden naar buiten
rolden steeds verder
in ons eigen geluid
hebben niet omgekeken
op echo’s gewacht ter
bevestiging van onze lach
in loslaten wisten wij
de hoogste tonen te halen
net voorbij totaal vrij
daar kwam de begeestering
in het fenomenaal muzikale
samensmelten van jou en mij
wil melker
22/07/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Snaarvibraties’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!