vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Lunch-excentriek
hoe dun is de wind
als hij al kou lispelend
uit de schaduwkant
van het straatje komt
de tochtige hoek
kijkt al lang niet meer op
van vreemde passanten
met mutsen en wanten
naamlozen schuifelen
schijnbaar doelloos
voorbij en toch houden zij
angstvallig de overkant vrij
waar warme zon
de terrasjes laat stralen
glimlach en ogen de
sfeer uitnodigend bepalen
daar zitten mondain en chique
hun lunch-excentriek
uitgebreid te genieten voor
een zich vergapend publiek
wil melker
21/08/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
21-08-2017
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Maatschappij UitgaanReacties op ‘Lunch-excentriek’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!