KRUINEN - kreunend
Bomen met kruinen
trompetterend als bazuinen
met uitreikende halzen
hemelhoog naar boven walsend
Ritselend en ruisend in de wind
als door de zucht van een kind
bruisend van leven
zuurstof gevend
Nu smachtend om een zegen,
een wonder van regen,
dat levensnoodzakelijk godenvocht
voor ’t groene gebladerte gezocht
Ondergronds opgedroogde levensaderen.
waar is het land der voorvaderen
toen natuur vrij en volop bloeide
en industrie het niet verknoeide
rdckx 30 06 2018 - in het vaarwater van de klimaatopwarming –
WATER
te weinig hier, te veel daar,
te veel hier, te weinig daar,
de wereld is er nog niet mee klaar
Reacties op ‘KRUINEN - kreunend’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!