vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Spaanse griep
Ze was nog maar een peuter
toen eerst haar vader,
tien dagen later
moeder stierf.
Haar broertje,
een flinke kleuter,
begreep het ook nog niet.
Opeens was oma moeder,
altijd in het zwart,
zwijgen was gewoon.
De zware fotodoos,
keer op keer geopend,
spreekt droefheid,
tekent tijd.
In hun gezichtjes
mist het kind.
Boven verledenfoto’s
ontdekt haar dochter
steeds meer gelijkenis,
herleeft in haar
de jong gestorven moeder.
Coby Poelman - Duisterwinkel
Ingezonden door
Geplaatst op
05-10-2018
Over dit gedicht
Binnen twee weken vader en moeder verloren aan Spaanse griep
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Griep Herinnering Spaanse VroegerReacties op ‘Spaanse griep’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!