Lissabon
Lisboa, stad der steden
‘t verleden voortsleept in ‘t heden,
Castelo de S.Jorge, de stegen, de trappen,
steil kronkelend beklommen, gedaald
en met de tram ontdekt
Restaurodaros
centraal station, entree de paardenhoeven
Lissabon ruïnes met roem verward,
waar alles wulpsch zwelgt
in smart
de fado melancholiek
de romantiek van weleer
de stad, de liefde, hartstocht bezongen
Avenue de Liberdado onder het gebladerte
prachtig mozaïek, de straat geplaveid
gewoon gelegd, geen enkele ijdelheid
aan de oevers van de Taag
’t bestaan verheven
en traag
mensen die kastanjes en vis verkopen
de zwervers die niets meer hopen
doelloos in de stegen van Biarro Alto lopen
Lisboa melancholie, sardientjes
kip piri piri
het koele bier op de terrassen aan
de pleinen en in de stegen
zoveel schoons, ’t maakt
haast verlegen
brengt ons ’t verleden
terug in ’t heden
Reacties op ‘Lissabon’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!