SLANKIE-SLANKIE-ROOM
Een panter ontmoet
een nogal mager zwijn
" goeie middag " zegt ze
" ben jij aan de lijn?"
het zwijntje vertrouwt het niet
ze speurt gevaar
en denkt
dat enge beest
maakt mij zo tot kaviaar
ze moet gauw iets verzinnen
gelukkig schiet haar wat te binnen
vlug jokt ze
och beste panter
dat mager zijn
komt niet van 't lijnen
maar van de medicijnen
ik heb namelijk het syndroom
van slankie-slankie-room
de domme panter heeft plots
geen honger meer
en zucht
'' tot de volgende keer maar weer "
en met haar lange lenige benen
is ze snel in 't gewas verdwenen
het slimme zwijntje roept haar nog na
" doe je man de groeten "
en gaat rustig door met wroeten
GERARD SPAN
Reacties op ‘SLANKIE-SLANKIE-ROOM’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!