vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
In het duister
In het duister door lange nachten, verloren in diepe gedachten.
Dromend en doorgrondend blind en verdronken.
Verdronken door emoties die er niet mochten zijn
Waar mijn stille wateren dieper dan oneindigheid zijn.
Zoekend en onwetend als een automatisch mechanisme .
Schreeuw ik in volledige stilte.
Een stilte waar je tijd niet kan horen tikken.
Waar alleen woorden het daglicht kunnen vinden.
Reacties op ‘In het duister’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!