1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De Nimfen
Uit 'Het romantisch avondmaal'
(voor yvette)
Ver van de mensen zwierf zij
zwierf zij door schier eindeloos
de lanen waar de beuken zwegen
steeds verder van de mensen heen
Dieper daalde zij naar de dalen
daalde zij langs waar het water
waar het meer waar de rust
zelfs de rust geen rimpel liet
stonden zij wachtten zij werd zij
in haar volle verheven naaktheid
één, één met hen die daar stonden
daar wachtten en het water zich sloot
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
31-03-2019
Over dit gedicht
'Heel in de verte', zei de wandelaar en zag haar even en weer verdwijnen
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel Triestesse WeemoedReacties op ‘De Nimfen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!