De moeder en zoon

Uit 'Het epigonium'

Als 's nachts de uren kruipen
waakt zij met de ogen dicht
Als de uren kleiner worden
slaapt zij met oren open
Als de nacht al lichter wordt
zucht zij met de vogels mee
Tot het stommelt op de trap
zij even slaapt, tot de wekker
doet wat hij al die uren deed.

Guido van Geel