De kersenbloesem
Na het zwieren en het zwaaien aan de meiboom
hielden ze hun emoties niet meer in toom
in het geniep renden de tot aan de zoom
van de kersenbogerd en daar, aan de voet
van de boom deden zij zich tegoed
bevangen door een koortsige gloed
ze schouwden het mauve, lila met blauw
bespikkeld uitspansel en gaven elkaar gauw
smakkende kussen en beloofden eeuwige trouw
het geluk onder de kersenbloesem was van korte duur
want met al het geknuffel in hun liefdesvuur
na de zwangerschap werd de stemming nogal zuur
want ze wisten beiden niet dat behalve het hijgen
je er ook kindertjes van kon krijgen
en ze konden het ook niet doodzwijgen
dan was er nog de schande voor de buurt
door iedereen worden begluurd
alles bijeen hebben ze het echt bezuurd.
Ingezonden door
Geplaatst op
17-05-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
ZwaaienReacties op ‘De kersenbloesem’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!