vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vuurspelend
ik zag hoe
jouw handen
de stenen raakten
het laatste stukje
haakte aan de info
die jullie deelden
het rechte rond
in perspectief
met de natuur
die vuurspelend met
de zon het huis
verwarmde rondom
zij waren het
die het ronde
rechter lieten lopen
om de openheid
perspectivisch
transparantie te geven
de ingetogenheid
kwam van binnenuit
in hoekloze vlaktes
die doorlopende
ruimtes leken te
kunnen verschaffen
een huis naar
mijn hart dat klopte
leefde en meebewoog
in alles wat de mens
haar gaf in het
delen van onze wereld
wil melker
02/7/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
02-07-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Huizen Leefomgeving WonenReacties op ‘Vuurspelend’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!