MH 17
4 jaar later
zonnebloemen op de velden in de Oekraïne
buitengewoon, zoals ze daar stralen in het licht
schitterende gouden kronen allemaal naar de zon gericht
vogels begroeten, vlinders dartelen op die plek daar ver weg
bracht de wereld in rouw, velen voelen dagelijks het gemis
het leven voor hen sinds 17 juli 2014
niet meer wat het is
zonnestralen weerkaatsen op de zonnebloemen
bij het monument ter nagedachtenis aan hen die niet terug kwamen
explosie van kleuren, tranen van emotie, verdriet, pijn
een plek om te herdenken, zij die in de hemel zijn
tussen de zonnebloemen het verdriet dragen
gemis ervaren met nabestaanden samen
de gevoelde lege plek, het grote gemis
liefdevolle herinnering aan hen is al
wat er nog is
J.S. 17 juli 2018
Ingezonden door
Geplaatst op
17-07-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herdenken Verdriet ZonnebloemenReacties op ‘MH 17’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!