vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het Masker
Uit 'Het romantisch avondmaal'
In de altijd waaiende rietlanden
dwaalde de zwaardvechter alleen
achter zijn woestkijkend grimas
waarin zijn onschuld in verdween.
met het masker scheurde de huid
(tot een gestroopt kerstkonijn
dat leeg gelopen hangt te besterven
in de kelder met de rode wijn)
toen hij zich wilde bekennen
aan de vrouwen van het zoutmoeras
die daar hun revieren hadden liggen
als gevulde zakken vol droog watergras.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
04-08-2019
Over dit gedicht
'Doodt de zeewind', zei de zenmeester en de leerling zag 'De Liefde' aanmeren.
Geef uw waardering
Op basis van 10 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel JapanReacties op ‘Het Masker’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!