Oost-Groningen

Waar stinkende strokartonfabrieken
zorgden voor werk voor de arme man
en turfschepen via ontelbare
wijken en kanalen de turf vervoerden

Waar armoede en onderdanigheid
hoogtij vierden, en mensen toch
gehecht waren aan hun eigen gebied,
vol fabrieken en scheepswerven

Waar milieuvervuiling nog geen
rol speelde, en het kanaal als een
riool werd gebruikt, stinkend
van al het afgevoerde water

Daar is nu een heel bijzonder
gebied ontstaan. Het kanaal zo
schoon dat je er kunt vissen,
spelevaren en zwemmen.

Rustieke bruggetjes en ruimte
om te wonen en te werken.
Waar mensen niet gejaagd zijn
maar waar je elkaar nog groet.

Waar je al wandelend via het
Frieslandpad van West-Friesland
naar Ost-Friesland in Duitsland,
langs komt en je ogen de kost geeft.

De Groninger Veenkoloniën
onbekend en onbemind.
Toch heel bijzonder, een plek
veel mooier dan gedacht.

Rita Arends