Amon-Ra
Uit 'Het gegeven boek'
De moeder huift over haar slapende man
om zijn rust voor haar zoon te behoeden
als een wolvin jaren later deed
voor wat zij te vondeling vond.
De moedergod die hem de nachtgod baarde
huilt in de droogte niet bij machte te voeden
als de hondin deed later in haar land
in overmacht alom vrat en verslond.
In een tempel die op omvallen staat
zit eenoog in zijn glas te staren
en de hondenkop naar zijn bak te loeren
ligt patiënt 99 al te blazen in zijn roes
en bralt de vierletterige in eigenwaan
terwijl de Zon voor allen ten onder gaat.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
29-09-2019
Over dit gedicht
'Godenschemer', zei Loki en liet zijn hond los.
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel MytheReacties op ‘Amon-Ra’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!