vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Bolletje zwart
ze vinden me raar
als ik tegen het bolletje
zwarte veren praat
dat op mijn schouder zit
wij hebben het
samen heel goed
ook als ik groet doet
zij mij altijd na
het is een zij
dat weten wij na
heel lang leven waarin
zij alles heeft begrepen
mensen klagen dat
zij haar niet zien als wij
duidelijk communiceren
verkeerd kanaal misschien
zij zit mij
nooit in de weg
is er als ik wat zeg
bij onze bezigheden
alleen als ik ga tafelen
schijn ik haar te vergeten
omdat ik van eten houd
krijg ik blijkbaar een black out
wil melker
11/10/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Bolletje zwart’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!