vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een kapotte balans
jouw handen
wezen bloemen
de weg om te bloeien
vele kleuren groen
boden zich aan om aan
de basis te mogen staan
van de unieke vorm en
geur waar bevruchtingen
vanzelfsprekend gaan
ook in conclaaf van
wind vliegen en bijen
aan wie nu de eer om als
stuifmeeldrager
nog te echten na
talloze nectargevechten
zacht zingt
je lach het geurige
pad van dromen
jij weet dat
ze komen in de
overvloedige zomertijd
hoe lang zullen zij en
jouw hand de vruchten nog
kleuren uit een kapotte balans
wil melker
01/12/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
01-12-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Actualiteit Bloeien GroeienReacties op ‘Een kapotte balans’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!