1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Stuurloos

Nu de dagen korten
en het vogelgezang verstilt
dans ik de dans der doden
in de eerste sneeuw.
-
Ik huil. Ik kijk weg
van het ochtendgloren.
Ik heb je verloren.
Zonder afscheid.
-
Ik aanvaard de kou
waarin mijn hart
zich al maanden wentelt.
Ik werp mij op de grond
en rol wanhopig door het wit.
-
Ik ben stuurloos.
Geen anker houdt
mij op mijn plaats.
Een laatste blad dwarrelt.
-
Mijn lichaam krimpt ineen.
Ik geef mij over aan de aarde.
Een symfonie ontstaat
met alleen nog verre klanken.
-
Lichtjes vervagen.
Laat mij. Bevrijd mij
van al die kille dagen.
Ik ben in rouw.
Mijn lief... wat mis ik jou.
----
Ingrid van der Weegen 2017
www.debronmedia.com

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Op dit gedicht rust copyright.

Foto's

Geef uw waardering

Op basis van 33 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Gemis Liefde Rouw Verdriet

Reacties op ‘Stuurloos’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!