Met kerst ben ik even stil
Met kerst ben ik even stil
en voel ik de wind
koersen naar een nieuw licht
waar ik mij in een bootje bevind
ver van alle drukte om mij heen
herdenk ik mijn dierbaren
keil ik met een steen
en is de lucht aan het klaren
tranen die drogen zichtbaar op
gemoed wordt kalm
langzaam bereik ik de top
en hoor ik een zachte galm
engelen die zingen mij toe
Stille nacht en dierbaar kind
wij worden lang niet moe
en stappen door in de wind
om de herberg te bereiken
waar de vrede zich bevind
en wij ons spoedig neer strijken
Maria die zal bevallen
van een kindeke zo wijs
dat iedereen zal bevallen
spoedig eindigt hier de reis
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
24-12-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Kindekejezus StilReacties op ‘Met kerst ben ik even stil’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!