Op korte termijn

Jouw woorden zijn verdwenen
uit mijn kortetermijngeheugen
gelijk jouw voetstappen van vorig jaar
in het strandzand van Cadzand zowaar

ik zuig ze in als een lenigend tonicum
wijl doende met de pasta met basilicum
ik merk terwijl jij op het balkon staat te roken
dat ik vergeten ben de pasta te koken

gisteren vergeten het gas uit te zetten
ik probeer er toch wel een beetje op te letten
op een dag vergeet ik misschien te ademen
komt een dag dat ze me mee kunnen nemen

maar op korte termijn is alles nog ok en goed
ik lees vragen in jouw wankelmoedige snoet
hoe lang rekken we dit nog, wanneer is het basta
heeft ie het water nu wel opgezet voor de pasta?