Alles gaat zijn gangetje

Uit 'Het absurdistisch universum'

Als boven de bergen de wolken samenpakken
tik ik het ei voorzichig op de rand van de beslagbak.
Als de golven donderend op de rotsen beuken
strooi ik wat bloem op het deeg dat ik kneed.

Als dan hoog en statig de vuurbal de hemel neemt
toets ik de oven in voor de juiste temperatuur.
Als de sneeuw de wegen onbegaanbaar onder stuift
kijk ik in het kastje waar de poedersuiker staat.

Als de nacht de zon diep rood heeft verslonden
proef ik dat ik het zout helaas vergeten ben.
Als de nachtwind om de gesteenten slijpt
veeg ik de kruimels bijeen want die zijn ook taart.

Guido van Geel