Schoentjes
Twee schoentjes kijken elkaar aan
Zullen wij samen eens aan de wandel gaan
Wij hebben al zolang in de kast gestaan
Ons vrouwtje vindt nu onze hakjes te hoog
Loopt om ons heen in een grote boog
Vroeger werden we bijna elke dag van de plank gehaald
Ja , het vrouwtje wordt ouder waarvan ze baalt
Vroeger sierden wij haar benen
Ja , wij kunnen er bijna om wenen
Nu is ze verliefd op schoentjes met platte hak
Daarbij hoort dan ook een zelfde tas
Ons hoge hakken , is ze nu vergeten
Maar wij zijn nog niet versleten!
Wij willen als vanouds weer aan haar voeten
We zijn geen schoentjes die gaan wroeten
Onze nichtjes met die platte hak
Daaraan hebben wij lak
Wij willen met het vrouwtje als vanouds gaan stappen
Die nichtjes moet zij nu maar naar zolder verkassen!
Reacties op ‘Schoentjes’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!