Een brok in de keel

Vertelde haar met betraande ogen
Dat hij stil van haar hield
Ze laat hem geloven
Dat ze niet op hem viel

Huil, huil maar zacht
Geen schouder die op hem wacht
Ze zullen elkaar verlaten
Niet meer met elkaar praten

Momenten van slikken
Ja en amen knikken
Voldongen feiten
Het gevoel liet zich open rijten

Ze gaan
Niet zonder traan
Het heeft ze beiden geroerd
Een brok in de keel heeft de mond gesnoerd

Roel van Ekeris©