Resoluut bruut

Ze hebben elkaar verlaten
Het ging niet meer met praten
Het verbroken contact
Diep in herinnering weggezakt

Gedachten op slot
Manieren waarop men naar elkaar spot
Met oordelen stonden ze telkens klaar
Innerlijk knakte het goede wederzijdse gebaar

Waar ligt de schuld en hoe voelt de pijn
Het gestopte geduld
Dat het allemaal maar over moest zijn
De weerklank van tumult

Ze sloegen dicht
Voor woorden gezwicht
In opkroppen verzeilt
Alsof een mediator met een kraan open dweilt

Breek er doorheen
Twee magen zonder steen
Voel dat het kan
Doorbreek samen de ban

Liefde is overal
Geef het geen knal
Het goede kun je blijven delen
Misschien zal het pijnlijke dan helen

Roel van Ekeris©