vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een roer
Redeloos zwalkt een schip,
over oceaan en zee.
In een ruwe kolkende wind
drijft het met de stromen mee.
Weerloos in natuurgeweld
in een mateloos gevaar.
Dreigt door storm geveld
en de lading is zo zwaar.
Door ware stuurmanskracht,
trotserend, weer en element,
vaart ’t schip door duistere nacht.
Wie deze krachten kent,
maar toch niet is bevreesd,
die heeft als roer de Heilige Geest
Egbert Jan van der Scheer
10-03-‘09
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
11-03-2009
Over dit gedicht
als we geen vaste principes enn overtuigingen hebben als in het geloof, wordt onze levenswandel zo onzeker
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Roer Stuurloos TegenwindReacties op ‘Een roer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!