verloren vriendschap
Een goed gesprek, een lach een traan een schouder om te huilen.
Wanneer ik het soms moeilijk heb kan ik in jouw armen schuilen.
Als het met jou wat minder gaat, ben ik een luisterend oor.
En als je twijfelt over hem, dan zeg ik: ga ervoor.
Als ik bang of eenzaam ben, dan raakt jouw hand de mijne.
En zeg je dat na regenval de zon weer zal verschijnen.
Je bent het mooiste wat er is, staat altijd voor me klaar.
Al zo lang zijn we vrienden en dat maakt het juist zo zwaar.
Want telkens als je naast me zit dan gaat mijn hart te keer,
Ik ben blij met onze vriendschap, maar ik wil zo veel meer.
Ik wil je naast me voelen, voordat we slapen gaan.
En in je ogen kijken, als ik weer op moet staan.
De zon breekt door de wolken, met jouw lippen op de mijne.
Wanneer jouw tong die de mijne raakt, zou elke wolk verdwijnen.
Ik weet het blijft bij dromen, want jij hoort nu bij hem.
Maar steeds als ‘s nachts het licht uit gaat, hoor ik alleen jouw stem.
Ik zie je in mijn dromen, denk de hele dag aan jou.
Maar ik durf niet te zeggen, hoeveel ik van je hou.
Niets liever zou ik willen, dan ONS een keer proberen.
Maar jou voorgoed verliezen, dat wil ik niet riskeren.
Mijn hart schreeuwt om jouw liefde, het gaat door merg en been.
Maar als ik niet met jou kan zijn, dan blijf ik wel alleen…....
Ingezonden door
Geplaatst op
14-03-2009
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Liefde VriendschapReacties op ‘verloren vriendschap’
-
Wauwie =O Nou als ze het nu nog niet voor je kiest dan weet ik het ook niet! respect man (a)
Naomi Kunst - 06-06-2009 om 20:31