vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Enkel nog haat
Kon niet echt bevatten
wat je zojuist had gezegd
ik staarde vervreemd en
binnenin mij begon het gevecht
Mijn lippen begonnen te trillen
toen het besef dichterbij kwam
het licht verdween voor even
en binnenin mij onstak een vlam
Ik huilde tranen met tuiten
was tot ontroostbaar verklaard
het duister overwon het pure licht
en binnenin mij koester ik enkel nog haat
Ingezonden door
Geplaatst op
06-04-2009
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
HaatReacties op ‘Enkel nog haat’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!