Dat lieve Paard
Als twee bruine ogen vragen,
Help mij, want ik voel me niet fijn,
Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde,
Egoïstisch zijn?
Als je van de dierenarts hoort,
Dit komt nooit meer goed,
En hij krijgt steeds meer pijn,
Mag je dan omdat je hem niet kan missen,
Egoïstisch zijn?
Als twee trouwe ogen zich sluiten voorgoed,
En je zonder hem naar huis toe moet,
Met een halster in je hand,
En je hart vol pijn,
Dan probeer je jezelf te overtuigen,
Ik mocht niet egoïstisch zijn.
Al die tijd met zijn tweetjes,
Elke dag samen was een feest,
En in al die tijd,
Is hij zelf niet een keer,
Egoïstisch geweest.

Ingezonden door
Geplaatst op
20-04-2009
Over dit gedicht
Niet door mij ! Door Vriendin
Geef uw waardering
Op basis van 81 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Egoistisch PaardenReacties op ‘Dat lieve Paard’
-
Bij joi was het een paard. Bij mij een Maltezer leeuwtje dat plotseling blind werd. Ik heb hem toen moeten laten inslapen, anderhalf jaar nadat zijn vrouwtje (mijn vrouw) overleden was aan de gevolgen van darmkanker. Mijn leven is nu één brok eenzaamheid. Ik (67_ voel met je mee.
Loek Degenhart - 06-02-2025 om 10:23