Verloren
Ik zie het achterlichtje van je fiets langzaam verdwijnen
En weet dat je niet meer met mij ergens zal verschijnen
Als een bom zal het inslaan
Wij uit elkaar wat een misbaar
Onze bruiloft alles was geregeld
Over een maand dan was het bezegeld
Ik voel mij verdoofd ik kan het niet geloven
Jij hebt onze relatie beëindigd
Je woorden zorgvuldig gekozen
Je klonk zo koud doet het jou zo weinig?
Bijna waren we man & vrouw
Waarom doe je dit nou
Jij ziet het met mij niet meer zitten
Is er iemand anders die aan jou zit te klitten
Je bent ook niet meer de vriend die ik jaren heb gekend
De laatste tijd heb je mij ook niet meer verwend
En nog had ik niets in de gaten
Ik dacht, de drukte met je maten
Nooit gedacht jij met een ander
Jij laat mij vallen voor die uit verre landen
Ik ben helemaal uit mijn doen
Kan het niet begrijpen ben ik nu zo,n domme oen?
Tranen druppen op mijn wangen
Ik blijf nog altijd naar jou verlangen
Alles is onwerkelijk ik kan het nog niet aan
Het idee dat jij uit mijn leven bent gegaan
Kom ik deze ellende ooit te boven
Jou kwijt alles ben ik verloren
De liefde van mijn leven
Is onverwachts uit mijn leven verdwenen!
Reacties op ‘Verloren’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!