De eik
De groene vochtige blaadjes van de eik waaien wild heen en weer.
Ik kijk er naar.
Er heerst een donkere sweer want de lucht is donker.
In de schors staat een hartje met onze voorletters.
Was het maar zo.
Zou het een teken zijn, deze dag?
Een woord van god om te zeggen dat ik niet gelukkig word?
Ik wil het gewoon één keertje zijn , één keertje het geluk voelen.
Maar dat mag ik niet, dat verdien ik niet.
Ik mag de liefde en het geluk niet proeven.
Waarom iedereen behalve ik.
Ben ik een uitverkorene?
Waarom besta ik dan?
Opnieuw kijk ik naar de groene blaadjes van de boom.
Ze zijn allemaal hetzelfde , allemaal groen.
Zouden zij ook wachten tot ze uit de boom mogen vallen?
Ik ga op mijn tenen staan en pluk het lelijkste blaadje.
Ik blaas hem weg en kijk hoe het land.
Dag mooi groen ding vandaag is jou dag.
De dag van liefde en geluk.
De dag dat jij vliegen mag.
Reacties op ‘De eik’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!