1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

perfectie

Perfect
Perfect bestaat niet.
Iedereen moet mooi en goed zijn.
Maar dat gaat niet.
Daarom wil ik weg.
En ben ik ook wegen kom ik.
Waar mijn voeten mij brengen.

En ik heb bij me.
Bij me voor de rest van mij leven.
Een brief, jou briefje.
Die ene brief die je mij gaf.
Die dit tranen bad veroorzaakt heeft.
De letters vervagen, door mijn tranen.
Ze gaan weg, en verdwijnen.

Ik ben niet perfect.
Ik wil ook niet perfect zijn.
Ik zal nooit perfect zijn.
En waarom zou ik ook.
Als iedereen zijn ogen dicht houd.
Voor mensen die niet perfect zin.
Maakt het toch niet uit.
Of dat ik of een ieder nu wel of niet perfect is.

Soms denk ik.
Sorry, sorry dat ik verliefd op je werd.
Sorry dat ik echt van je hield.
Sorry dat ik niet genoeg kom geven.
Of was dat het niet.
Of ging je daarom helemaal niet vreemd.
Maar wat was het dan?
Wat was het in hemelsnaam dan.
Wat was het dan, dat jou vreemd deed gaan.

Waarom ging het zo vlug.
Waarom ging het zo vlug tussen ons.
Waarom kon het niet langer duren.
Waarom duurde het maar zo kort tussen ons.
7 maanden is niet zo kort, maar toch.
Toch was Het te kort voor mij, echt veel te kort.
Het mocht voor mij veel langer duren.

En nu.
Nu ik in de spiegel kijk.
Is wat ik zie, een jongen.
Een emotioneel wrak.
En over zijn wang rolt een traan.
Een traan om jou.
Ik mis je.
En ik zit met al die vragen.
Die vragen over ons.
Tenminste dat gene wat eens ons was.
Want ons is niet meer.
Rollen de tranen over mijn wangen.
Het was eens mooi.
Maar nu is het niks meer.

Ons gevoel.
Ons gevoel komt nooit meer terug.
Nee dat gevoel is weg.
En dat gevoel, komt echt nooit meer terug.
En alles wat ik eens zag.
Het groene gras, de blauwe wolken.
Maar nu.
Het gras, het heeft niet meer die mooie groene kleur.
En de wolken, die wolken die eens zo mooi blauw waren.
Weg maar ze zijn nu gries.
Het mooie is er nu vanaf.

En nu.
Nu gaan wij onze eigen weg.
Jij gaat de ene weg.
En ik ga een andere.
Soms ver uit elkaar.
En soms zo dicht bij elkaar.
Maar zelf als we dicht bij elkaar zijn.
Voelt het of we ver uit elkaar zij.
Jij bent weg.
En ik.
Ik ben hier.
Hier zo alleen.
Zo zonder jou.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Wij

Reacties op ‘perfectie’

  • Hoeu me vast, Leg je hoofd neer op mijn schouder. Hou me vast, Streel me zachtjes door mijn haar. Hou me vast, Soms wordt het allemaal eventjes te veel en bij jou zijn is dan alles wat ik wil... ^^ Weer z'n gedicht waar ik nog een x srry om zeg :$ Het spijt me echt nogsteeds.. Maar ik ben blij dat we geen ruzie meer hebben ^^ En dat gevoel van toen.. Dat voel ik soms als je bij me bent nogsteeds :$ Xx

    Veronique Neggers - 31-08-2009 om 09:02

  • Egt heel mooi

    Starlovergirl - 02-10-2011 om 01:35

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

perfectie