vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De smaak van bloed
tussen drog en droom
rijdt werkelijkheid
haar scheve schaats
ik wil niet dat
mijn hunkering
in helderheid op gaat
ik neem je hand
steel je vingers
maar geef jou geen plaats
kus je lippen
roze rood en bijt
de smaak van bloed
pel mijn sluiers
een voor een
ontdek ontloken vloed
in vuur
versmelt mijn naakt
met jou voorgoed
Reacties op ‘De smaak van bloed’
-
Bewijs dat een gedicht niet die bonkende rijm behoeft die klinkt als de kedeng kedeng van de trein
Geertakis - 17-01-2011 om 16:15