Je draait het mes

ik zie je gaan
in koelte van
de plastic luchten

de glamour van
de wereld heb je aan
gloeit in diepe zuchten

je ogen dood
je ronde vormen groot
in vrouwenjaloezie

je kwetsbaarheid
is niet gespaard
je tederheid bewapend

trapt de wereld
met je grote angst
je kleine hart eist leven

en draait het mes
met je verstand
wie zal je liefde geven