Voor jouw ogen kwijn ik weg

in het donker van de nacht
loop ik in de lege kille koude straten
loop ik eenzaam en verloren
denkend aan alles wat je zei
aan alles wat ik heb verloren
aan al jouw harde hartbrekende woorden
en ik voel mij zwakker worden bij elke stap die ik zet
ik val op mijn knieën neer
richt mijn blik naar de grond
terwijl de eindeloze tranen van mijn wangen rollen
vraag ik god...waarom!
ik snak constant naar adem
probeer mijn snelle hartritme te bedaren
dit gevoel kan ik moeilijk verklaren
een helse pijn recht door mijn hart
ik zie je nog steeds staan
jij...die naar me lacht
terwijl ik vastgenageld sta en weiger te geloven wat ik net hoorde
langzaam voor jouw ogen kwijn ik weg
en jij...
je draait je om...
stapt weg...
keek nooit meer om