vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Die eerste blik
Die eerste blik,
Dat eerste woord.
Zoveel gedachten,
Wat mijn gevoel verstoort.
Eindelijk een jongen,
Die echt om me geeft.
Eindelijk een jongen,
Die ook ergens voor leeft.
Hij blijft niet uit m’n hoofd,
En ook niet uit mijn gedachten.
Moest ik dan mijn hele leven,
Op deze jongen wachten?
Gevoelens kunnen je verdrukken,
Je hele leven lang.
Totdat je die liefde ontmoet,
Dan ben je niet meer bang.
Ik weet niet of hij dat is,
Of hij die jongen is die ik mis.
Liefde moet groeien,
En tussen ons begint het al te bloeien.
Neem de tijd,
Vlinders vliegen wel.
Hij is een lieve jongen.
Dat is wat ik over hem vertel.
Reacties op ‘Die eerste blik’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!