Zie je ogen blauwer kijken

in het tere groen
van hoge bomen
zie ik je hand
bewogen door de
wind wenken
naar het kind in me

hoor je stem
in het zachte suizelen
van bladeren
het schuiven van
de takken in het
tasten naar elkaar

zie je ogen
langs het wit van
wolken blauwer
kijken langs de
einders en voorbij
het staren in een verte

ik kan alleen maar dromend
dichter bij je komen
het leven lijkt me niet te
mogen ik voel het
licht van je gezicht
in je blik het mededogen