vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vertrouwd
Alles dat zo vertrouwd is,
Mij nooit verlaten zal,
Ook al ben ik zwaar depri,
Zit ik in een heel diep dal,
Het zal me altijd troosten,
Ook al is het heel ver weg,
Want alles is vertrouwd,
Zelfs de buren over de heg.
Niets wil ik verlaten,
Maar loslaten moet ik toch,
Ik zeg alvast vaarwel,
Het weggaan dat komt nog.
Het zal me altijd omarmen,
Ook al is het er niet meer,
Het is dan wel verlaten,
Maar het doet kapot veel zeer.
Het huis waar ik ben opgegroeid,
Dat ik ooit verlaten moet,
Maar het idee dat dat nog héél lang duurt,
Ja, dat doet me goed!
Ingezonden door
Geplaatst op
04-10-2009
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
HuisReacties op ‘Vertrouwd’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!