vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
vertrouwen
toen ik klein was
was mijn leven zonder zorgen
er waren geen geheimen
die mij angst konden bezorgen
maar nu,
nu ik echt begin te leven
zal ik met mijn hart
naar vertrouwen moeten streven
maar hoe doe je dat
als niemand je gelooft
als niemand naar luisteren wil
wordt die wens al snel gedoofd
maar toch geef ik niet op
ik ga door met proberen
om van het onmogelijke
de sleutel te beheren
de sleutel tot het rijk
waar alles gebeuren kan
geen zorgen meer
een gelukkig leven dan..
Ingezonden door
Geplaatst op
09-11-2009
Over dit gedicht
over dat je mensen moet kunnen vertrouwen, en dat mensen jou moeten vertrouwen.
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Hoop Verdriet VertrouwenReacties op ‘vertrouwen’
-
Ik vind het een mooi gedicht!
Leee - 20-01-2010 om 19:45