vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Naar ongekende ruimte
het bos
heeft mij verlaten
ik boom in stilte door
na het ontluiken
onder struiken groeiden
wij naar ongekende ruimte
om later toch
te fluisteren met kruinen
samen te luisteren naar de wind
regen loogde grond
en storm velde de reuzen
waar ik bescherming vond
nog wortel ik maar
aan de rand zie ik
de wei en open lucht
het bos heeft mij verlaten
maar ik boom door
tot aan mijn laatste zucht
Ingezonden door
Geplaatst op
15-11-2009
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bomen Bos OuderwordenReacties op ‘Naar ongekende ruimte’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!