De Vluchtroute

Ik heb tranen met vlammen.
Jij bent uit mijn hart verbannen.
De kwaadheid mengt zich met tranen.
Ze zeggen hetzelfde maar komen uit andere banen.
Het is hetzelfde verhaal als de andere keren.
Maar toch blijf ik proberen.
Om hoger op te komen,
Verder weg te dromen.
Niet stil te staan.
Reageren, meteen erachter aan.
Om één keer mijn droom te pakken.
Zonder dat tranen zakken.
Het is een doel waarop ik wil jagen,
Maar zij blijft het vertragen.
Te veel woorden worden verteld,
Te veel details worden gemeld.
Juist als ik denk er te zijn.
Komt er weer iemand anders voorbij.

Oude herinneren terugkomend,
Liefdesgevoelens, tranen stromend.
De beelden verschijnen,
Zij begint te verdwijnen.
Ik probeer haar te grijpen,
Maar blijk in lucht te knijpen.
Het is een echo,
Die mij verteld dat ik moet blijven.
Ook al loop ik weg,
De gevoelens blijven stijgen.

Ik kan mezelf verstoppen,
De gevoelens in een hoekje proppen.
Lopen, springen, rennen.
Alles om gedachtes weg te brengen.
Alles om haar te vergeten,
Niet meer weten,
Hoe zij zou heten.
Maar toch,
Kan ik dit niet maken.
Want waar ik ook loop.
Ze zal mij altijd raken.