vorige gedicht
vorige gedicht
Malariamug
Weg, plots op de benen
helemaal verdwenen
Je zou denken; zoek dan!
Maar, ik ben niet peter-pan
We hielden van jou,
kom je nog terug,
allemaal door de Malariamug
Sommigen geloven het niet
die geloven zeker in zwarte Piet.
Dit is kinderachtig
en toch volwassen
toch vind ik het machtig
nu ga ik maar eens plassen.
Reacties op ‘Malariamug’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!