Spijt

Een traan rolt over haar wang
ze wil er een eind aan maken
maar ze is bang

Haar pols kleurt langzaam rood
ze twijfelt nog steeds
ze is bang voor de dood

Het lijkt eindeloos te duren
zoveel minuten, zoveel uren

Maar langzamerhand komt
het duister haar in de ogen
ze dacht en zei dat ze dood wou
maar ze heeft tegen zichzelf gelogen

Nu heeft ze vast spijt
ze is iedereen
én haar leven kwijt..