Eenzaam
Ik voel me soms zo eenzaam
Soms voel ik zoveel pijn
Soms leef ik in een waan
Waarom ik er moet zijn
Weet je, vanbuiten ben ik hard
Vanbuiten kan je mij niet pakken
Je moet door mij heen zien te hakken
Je komt niet zomaar bij mij hart
Met geweld gaat het niet lukken
Laat staan met brute kracht
Ook voor verdriet zal ik niet bukken
Laat staan voor grote overmacht
Wat is er nou vanbinnen
Hoe kom je daar nou bij
Hoe kan je overwinnen…
Dat lukt je pas met een gevoel
Dat ik niet plaatsen kan
Jij snapt, denk ik, wat ik bedoel
En dat gevoel…
…is liefde
Vanbinnen, daarin is mijn vlam
Mijn vuur, dat altijd brandt
Met liefde leg je mij wilskracht lam
Dat is het, wat echt landt
Als jij bij mij doorbreken kunt
Wees dan voor mij een vriend
Want als je eenmaal binnen bent
Dan kan ik niets meer doen
Dan ben ik niet meer bikkelhard
Dan ben ik teer en zacht
Dan probeer ik jou tot vriendin te zijn (een echte!)
Dan ligt bij jou de macht
Maar misbruik die macht dan niet
En pas hem een keer toe
Ik hoop dat jij dan heel snel ziet
IK BEN JE LEVENSMETGEZEL
Reacties op ‘Eenzaam’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!