vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
jaargetij na jaargetij
Lente, zomer, herfst, winter.
Warmte en kou.
je woorden voelen als een splinter
Door de sneeuw kleuren me lippen blauw.
Zomer, als je bij me bent.
Als ik je zie, kom ik in ademnood!
Je bent voor mij een echte vent.
Door de hitte kleuren me wangen rood.
Lente, als je je lief gedraagt.
ik slaap zo diep tegen je aan, lijk wel onder narcose!
Toch is er schuldgevoel dat aan je tederheid knaagt.
Je zoent me, mijn lippen worden roze.
Herfst, als je me weer moet verlaten.
je ogen staren me aan, zo bruin als een kastanje.
ik vraag je nog of we erover kunnen praten.
je laat me achter, alles voelt oranje...
Reacties op ‘jaargetij na jaargetij’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!