vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Alleen
Het valt haast niet uit te leggen,
Niet met woorden,
die ik niet kan zeggen.
En niemand die het weten mag,
Het tolt maar door mijn hoofd heen,
iedere dag.
Ik weet dat ik het zelf stoppen kan,
Dat moet gewoon,
zal het lukken dan?
Ik kijk overal om me heen,
Ben je daar?
of ben ik alleen...
Alleen al de gedachte,
om het ooit tegen iemand te zeggen,
voelt aan als duizend koude nachten.
dus trek ik door een donker dal,
in mijn eentje,
Todat jij mij helpen zal..
Reacties op ‘Alleen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!