Milan
Lief, klein mensje jij groeide in mij.
Ik voelde me gelukkig,
En dat maakte me erg blij.
Je MAMA en MAMSIE
waren zo trots.
Nu hebben we verdriet
nu hebben we pijn
Zo voelt het wel voor ons
Je MAMSIE gaf je vaak via
MAMA'S buik een kus.
Zij voelde zich verantwoordelijk
net als een grote zus.
Helaas was op een donderdag
de laatste kus.
Ik kwam voor een termijn
echo voor jou.
Ik hoopte je op te voeden
in alle trouw.
Maar je hartje klopte niet meer.
En ik sloeg mijn hoofd teneer.
Lief klein wezentje ga nu
naar daar waar je hoort.
Je zal altijd een plekje
in ons hart houden.
Helaas kunnen we geen betere
toekomst met je opbouwen.
Reacties op ‘Milan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!