vorige gedicht
vorige gedicht
lopend in de langzame dood
Daar loopt een meisje,
Te huilen, te huilen in zicht zelf,
De verdriet is zo groot,
Ze beseft wat doe ik hier,
Hier op de wereld met de mensen om me heen,
Dat meisje voelt zich moe,
Alleen en ze kan het niet meer aan,
Waarom moeten haar ouders alles voor bepalen,
Is daar een reden voor,
Tranen stromen zo erg,
Dat ze zich zelf pijn doet,
Dat meisje is weg,
Weg van alles,
Ligt vast ergens te schuilen van alles,
Maar niemand zoekt haar,
Er geeft niemand om haar,
Ze kan het niet meer,
En dan ligt ze dood in het bedje,
Van de ziekenhuis,
Reacties op ‘lopend in de langzame dood’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!